Typisch voor hoefdieren is dat ze verschillende geurklieren beziten op verschillende plaatsen van het lichaam (Gosling, 1985). Geurstoffen worden gebruikt om zichzelf en andere soortgenoten en objecten te markeren en vormen een belangrijk communicatiemiddel. Verschillende van de hier vermelde geurklieren zijn klieren om het territorium of trekroutes te markeren. Deze geursignalen ter afgrenzing van hun gebied zijn uitermate belangrijk.
In de huid van het ree bevinden zich geurklieren die stoffen afscheiden.
De geur dient vermoedelijk voor het vormen van een reukspoor, het wederzijds onderscheiden van reeën en het afbakenen van het territorium. Een belangrijke geurklier bij het ree bevindt zich tussen de tenen van de achterpoten (achterlopers). Net boven de hoeven (schalen) bevindt zich een 5 mm grote opening van het tussenteenzakje. Daardoor kan de geurstof voortdurend naar buiten komen. Met name tijdens het lopen wordt de stof door de druk van de tenen naar buiten geperst. Hierdoor wordt het spoor van een ree individueel gemarkeerd.
Aan de buitenkant van de achterlopers, iets onder het spronggewicht, bevindt zich nog een geurklier. Het is te zien als een donkere, iets langer behaarde, ronde vlek.
Bij de reebok bevindt zich voor tussen de rozenstokken nog een geurklier. Die speelt een belangrijke rol bij het markeren van het territorium. In het voorjaar en in de zomer wrijven, slaan en vegen de reebokken veelvuldig met hun gewei.
Daarbij worden takken en twijgen tussen de geweistangen genomen en door op- en neergaande bewegingen in contact gebracht met de geurklier. Zo wrijven zij hun markering aan voorwerpen in en om hun territorium. Dit gebeurt vaak zo heftig, dat de bast van de boompjes afgeveegd wordt. De sporen van dit zogenaamde vegen worden dan ook veegsporen genoemd.
Een ervaren of getrainde hond met een goede neus is in staat het geurspoor van een individueel ree te volgen. Daarvan maken mensen gebruik bij het opsporen van reeën die bijvoorbeeld slachtoffer zijn geworden van het verkeer. De op dit speurwerk getrainde honden noemen we zweethonden.