Als we willen weten of en hoeveel reeën we in een gebied zouden kunnen zien kunnen we, grof, de geschiktheid voor reeën bepalen. De meest grove manier is schatten of er voldoende voedsel, rust en dekking in het gebied aanwezig zijn. Zo ja, dan is de kans dat een ree er voor komt groot.
Voedsel is voor het ree nagenoeg overal in ons cultuurlandschap te vinden.
- Reeën kunnen zich in een gebied van circa 100 ha prima handhaven mits zij gedurende het hele jaar rust kunnen vinden. (geen mensen, geen huisdieren)
- Naarmate er meer onrust is, is de behoefte van reeën aan dekking van ruigtes en bosschages groter.
- Als in een groot gebied permanent rust heerst kunnen reeën zich ook handhaven zonder dekking (veldreeën).
Draagkracht is de geschiktheid voor reeën. Deze wordt weergegeven als schatting van de hoeveel reeën die in een bepaald gebied kunnen leven onder de gegeven omstandigheden. Die omstandigheden worden gewaardeerd. Dat kan eigenlijk niet zonder in het veld met een aantal mensen de omstandigheden te vast te leggen.
Vervolgens wordt die situatie vergeleken met een vergelijkbaar gebied waar gezonde reeën leven, het referentiegebied. De waarde van het gebied gedeeld door de waarde van het referentiegebied geeft de geschiktheid van het gewaardeerde gebied voor reeën. Die geschiktheid maal het aantal reeën van het referentiegebied geeft het aantal te verwachten gezonde reeën.
We noemen die geschiktheid (verwachte aantal reeën) van een gebied de verwachte draagkracht. Die dichtheid kan men in het bepaalde gebied nastreven
Bij het bepalen van de omstandigheden worden de volgende methoden gebruikt;
Naast verwachte draagkracht bepalen bepalen de reeën natuurlijk zelf of zij ter plaatse kunnen overleven. Indien de hoeveelheid reeën niet groeit naar het verwachte aantal reeën zijn de leefomstandigheden niet goed gewaardeerd. Iets bijvoorbeeld de onrust in het gebied of de bereikbaarheid van het voedsel maakt dat de dichtheid niet verder toeneemt.